Maandagavond 18 januari ongeveer 19.30 uur, lokatie: Infobalie bibliotheek Harderwijk
klant...wat oudere man met aktetas.........wat sloffend en moeilijk ter been....gaat zitten......'Mevrouw (ik dus) ik heb een probleem (nu hebben klanten dat wel vaker dus....????)
"Weet U waar het milieucentrum is???"
Maar natuurlijk meneer, als U het niet verder verteld mag U van mij via de "artiestenuitgang" (de achterdeur dus, ik dacht hoeft die man niet zo ver te lopen)naar buiten dan bent U er zo...Ik laat die man dus in het donker de weg naar nr 7 Het Milieucentrum zien en ga weer naar binnen.
Nog geen minuut later.ik ben inmiddels een andere klant aan het helpen, zie ik vanuit mijn ooghoek een persoon nogal sloffend (Ja je raadt het natuurlijk al) weer naderbij komen. Meneer aat zitten.....aktetas op schoot en wacht geduldig op zijn beurt....
Het was zover!!!! Al zijn opgekropte ergernis van die dag moest eruit en wel op dit moment!!! Wat was namelijk het geval......."mijn klant" is woonachtig in de Doelenstraat en had enige tijd geleden net zoals alle andere bewoners in de omgeving van het Hortuspark (ik had er bij ons in de Bieb ook een langs zien komen) een schriftelijke uitnodiging ontvangen om hierover van gedachten te wisselen met diverse vertegenwoordigers van betrokken instanties........
Er was echter 1 probleem..meneer kon de brief nergens meer vinden (ik ook niet meer helaas want ik had dit schrijven ik meen ooit bij Rian of Leidy in de postbak gedaan)en wist niet meer waar de bijeenkomst plaats zou hebben. Meneer had contact gehad met de Gemeente afd voorlichting maar deze wist helaas van niets...en verwezen hem door naar een andere afdeling.die verwees meneer weer door naar het Milieucentrum.het Milieucentrum verwees meneer weer door naar Het Klooster etc etc kortom een overbekend "van het kastje naar de muur verhaal"..... Alle frustraties van die dag kwamen met donderend geweld als een ijskoude waterval over mij heen.....en dit leek moeilijk te stuiten..... Toen deze waterval uiteindelijk overging in een wat kabbelend beekje....kreeg ik zowaar de kans om hem te melden dat het misschien wel "bij ons" aan de overkant was.....ik had daar licht zien branden.... Heel klantvriendelijk liep ik met hem mee naar onze "Hoofdingang" en wees hem richting Cultuur.Uit en Catharinakapel.....
Zo dat was dan opgelost......
Even later jawel.......niet meer raden..vanuit mijn ooghoek zie ik...........
"Mevrouw mag ik U hartelijke danken...U bent de eerste vandaag die werkelijk naar mij luistert en ook blijk geeft van oprechte aandacht.......mag ik U naam weten??
Waarop mijn antwoord was....maar dat is toch niet zo belangrijk...........
Jawel zei hij..........ik wil het graag weten want ik ben voornemens een prachtig gedicht voor U te schrijven..........................
ps. Mocht er ooit zo'n epistel verschijnen dan.............
Dit is dus de wijze waarop wij met klanten moeten omgaan. Klantgericht werken begint bij echt luisteren. We weten het allemaal maar het komt er niet altijd van. Lenie, jij geeft het goede voorbeeld, proficiat.
BeantwoordenVerwijderen