woensdag 21 april 2010

Hoe overleef ik Marrakech.... deel 2

Zoal gezegd hadden wij het prima naar ons zin. Lange avonden, leuke eethuisjes en eindeloos veel mensen die elk moment van de dag hun uiterste best deden om iets aan je te verkopen.dit varieerde van "namaakslangen" dit n.a.v. de slangenbezweerders op het grote plein van de Medina, diezelfde slangenbezweerders die het helemaal top vinden als je hen toestaat een echte slang in je nek te leggen en vervolgens een indrukwekkend bedrag vragen als er daarvan een foto wordt gemaakt, hetzelfde geldt ook voor de circusartiesten met hun aapjes, die je voordat je het goed en wel in de gaten hebt, gewoon in je handen worden geduwd inclusief de talrijke vlooien die je er gratis en voor niets bijgeleverd krijgt, Plaatselijke vrouwen die je met verve wilden voorzien (uiteraard tegen betaling) van een hennatattoo Dan heb je daar de talloze kraampjes met dadels, vijgen en allerlei ander zuidvruchten die de hele dag in de zon liggen en waar tientallen wespen ok bepaald niet vies van zijn........ Dan zijn er de stalletjes waar je voor 3 dirham (30 cent) een heerlijk gls versgeperst sinaasappelsap kunt kopen, iets wat ik veelvuldig heb gedaan, maar de heren die dit verkopen beginnen al te roepen zodra er ook maar een fractie van jouw beeltenis zichtbaar is. Kortom het is aanvankelijk allemaal heel leuk maar na een dag of drie slaat de ergernis toe en heb je er genoeg van om nog beleefd te doen tegen als deze opdringerige irritante kooplui........... kotom het werd tijd voor iets anders.Inmiddels had mijn lieverd eindelijk zijn originele tajine ( voorzien van een stempel aan de onderkant, met andere woorden "goegekeurd door de Marrokanse vereniging van huisvrouwen" of zoiets) (typische marrokaanse aardewerken kookpot) voor een perfecte prijs (voor minder dan de helft van de originele prijs) en had hij inmiddels bij diverse marrokaanse dames (jawel hij wel omdat men op zijn uiterlijk afgaand dacht dat hij een van hen (dus Marrokaans) is en ook omdat hij heel makkelijk contacten legt hoe hij precies zo'n orginele (dus niet zo;n decoratieexemplaar) moest gebruiken en of de dames misschien nog wat goede recepten voor hem hadden en wat de beste kruiden waren om hiervoor te gebruiken.
Dus op zoek naar de beste van de beste kruidenwinkel en die vonden wij uiteindelijk na een tip van de marrokaanse dames in de joodse buurt van Marrakech. de naam van de winkel 'The shop of confidence" Je gelooft je ogen en oren niet maar wat een verademing..hier geen opdringerige figuren maar integendeel een hele aardige jongeman met een duidelijk joods voorkomen die uitgebreid de tijd nam om alles uit te leggen over de meer dan honderd kruiden die hij zichtbaar trots in zijn winkel verkocht en ook zelf maalde. Het was Rolands feestje dus ik heb de heren maar een middagje alleen gelaten en heb heerlijk met een boek in het nabijgelegen bankje gezeten..........wat een rust........
Op zondag 18 april stond onze terugvlucht gepland maar omdat de hostess van een niet door mij nader genoemd reisbureau nog steeds niets van zich had laten horen had ik naar het hoofdbureau in Nederland gemaild........tot mijn verbazing kreeg ik te horen dat onze alleraardigste hotelreceptionist over een boekwerk met nadere gegevens moest beschikken, Volgens de reisorganisatie had hij deze map met gegevens zichtbaar bij de receptie moeten neerleggen vor de gasten die met deze reisorganisatie hebben geboekt........ Naar aanleiding hiervan toog ik richting tweelingbroer van......en vroeg hem in mijn beste Frans naar deze map........zijn reactie was het openen van een geheim onopvallend deurtje aan de zijkant van de balie, hij verdween praktisch compleet en ik hoorde een heleboel lawaai en gerommel,,,,uiteindelijk verscheen hij met een stoffige grote kartonnen doos die ter plekke werd omgekeerd en ja ja ja zowaar een map van de reisorganisatie die naar mijn idee twee kertmissen geleden voor het laatst was gebruikt......... Zowaar ik vond een telefoonnummmer en de mededeling dat uterlijk 24 uur voor vertrek zou moeten worden meegeddeld hoe lat er een taxi zou komen om ons naar het vliegveld te vervoeren. Het was inmiddels zaterdagmiddag 3 uur en we zouden de volgende ochtend om 8 uur vliegen. Goed of eigenlijk niet goed, ik bellen met de hostess ter plaatse.....deze was zeer verbaasd want zij had geen idee dat wij in Marrakech waren (foutje van het Nederlandse hoofdbureau) maar ok tegelijkertijd de mededeling dat de meeste luchthavens in Europa waren GESLOTEN vanwege een vulkaanuitbarsting in IJsland...........wisten wij veel.....wij hadden bewust gekozen voor een kamer zonder tv, we hadden immers vakantie..ja er was wel een tv in de bar (waar overigens GEEN alcohol werd geschonken (wettelijk verboden moslims drinken dit imers niet) maar op deze tv met uisluitend arabische zenders kwam met zeer grote regelmaat alleen de koning Mohammed VI in beeld, mensenlief wat heeft deze man het druk met het openen en doorknippen van diverse exposities en gebouwen,,,,,,,,,en het kussen van andere mannen(dit is de gewoonte van het land als mannen elkaar begroeten)
Maar mevrouw en meneer zei onze hostess U kunt in ieder geval niet terugvliegen U kunt het best vragen of U in uw eigen hotel kunt bijboeken en U hoort nog van mij....................

wordt vervolgd

4 opmerkingen:

  1. Hoezo...... spanning opvoeren
    Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd naar het vervolg

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nog even wachten er moet eerst nog worden geslapen......

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het wordt nu pas echt Leny's Story he??
    Fijn dat je weer thuis bent

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik merk wel in je verhaal dat jullie je heel goed weten te redden in den vreemde, waar dat ook is.

    BeantwoordenVerwijderen